Een recente teardown-studie van de RWTH Aken heeft verrassende resultaten over Teslas 4680-cel aan het licht gebracht. Ondanks het innovatieve tabloze ontwerp, dat eigenlijk is ontworpen voor een hoge thermische geleidbaarheid, vertonen zich bij Tesla significante hogere thermische verliezen in vergelijking met BYD's Blade-cellen. Deze bevindingen roepen vragen op over de optimalisatie en efficiëntie van de Tesla-batterijen.
Analyse van de Tesla 4680-cel
-
Hoge thermische verliezen:
De studie toont aan dat Teslas high-performance cel, hoewel ontworpen voor maximale koeling, in de praktijk niet het volle potentieel bereikt. De thermische verliezen zijn aanzienlijk hoger dan bij de kostenefficiëntere BYD-batterijen. -
Productieprocessen en ontwerp:
Tesla scoort weliswaar met een kleiner aantal productiestappen, maar het hoogstroomontwerp blijkt qua warmte-isolatie onvoldoende. Dit zou kunnen betekenen dat de ingenieurs nog niet alle optimalisatiepotentieel hebben benut.
Vergelijking met BYD en verdere bevindingen
-
Verschillende toepassingsgebieden:
Terwijl Tesla met zijn 4680-cel inzet op hoge prestaties, biedt BYD met de Blade-cellen lagere thermische verliezen en zijn er minder cellen nodig voor de batterijassemblage – een duidelijk voordeel op het gebied van efficiëntie en kosten. -
Materiaalanalyse:
Verrassend genoeg bevatten de anodes van beide cellen geen silicium, hoewel dit materiaal vaak wordt gebruikt om de energiedichtheid te verhogen. Deze bevinding kan nieuwe impulsen geven voor toekomstige batterijtechnologieën.
Vooruitzicht voor Europese ontwikkelaars
De resultaten van de studie moeten ook dienen als aansporing voor ontwikkelaars in Duitsland en Europa om moediger te zijn bij de commercialisering van batterijtechnologieën, zelfs als deze nog niet tot perfectie zijn uitgewerkt. De studie maakt duidelijk waar de grenzen liggen tussen prestatiegerichte en kostenefficiënte batterijontwerpen en biedt daarmee waardevolle inzichten voor toekomstige ontwikkelingen.
Conclusie
De analyse van de Tesla 4680-cel toont aan dat ondanks innovatieve benaderingen er nog steeds optimalisatiepotentieel bestaat – met name in de warmteafvoer. Deze bevindingen geven niet alleen inzicht in de huidige stand van de batterijtechnologie bij Tesla, maar openen ook nieuwe perspectieven voor de verdere ontwikkeling van batterijen in de elektromobiliteit.